Απαραίτητη προϋπόθεση για να χαρακτηρίσει ο λαός έναν πολιτικό αποτελεσματικό και επιτυχημένο είναι η διαπίστωση ότι υπάρχει άμεση σύνδεση της πολιτικής του δραστηριότητας με πρακτικές λύσεις και αποτελέσματα. Αυτό, δηλαδή, που επιζητά, ουσιαστικά, κάθε ψηφοφόρος έλληνας πολίτης.
Κατά πόσο, λοιπόν, συνδέεται ο λόγος του πολιτικού με την πράξη και με ποιο τρόπο επηρεάζεται η γνώμη του πολίτη;
Κατ’ αρχάς να προσδιορίσουμε τί εννοούμε όταν λέμε ότι αυτός/ή είναι πολιτικός. Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζεται κάποιος/α πολίτης που ασχολείται με την διοίκηση της πόλης και έχει ως στόχο την εξέλιξη αυτής σε επίπεδο υποδομών και γενικά όλων εκείνων των παραμέτρων, που αντικειμενικά ή όχι βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών. Ως κέντρο τους έχουν τον άνθρωπο-πολίτη και επιδίωξη τους είναι να ζει ο πολίτης με ελευθερία και ευτυχία στην πόλη.
Μπορεί να ερωτηθεί κάποιος: Για ποιο λόγο, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα για τη συνέπεια μεταξύ λόγου και πράξεως του πολιτικού, αν έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα: Η απάντηση είναι, ότι ο ορισμός που δώσαμε στην παραπάνω παράγραφο προσδιορίζει τον εν δυνάμει καλό πολιτικό, αυτόν τον πολιτικό που έχει το δικαίωμα, κατά τον Σωκράτη, να διοικεί την πόλη.
Θα ρωτούσε, τώρα, κάποιος άλλος: Οι πολιτικοί, σήμερα, έχουν τα γνωρίσματα του φύλακα και προστάτη της πόλης; Αν απαντούσα αμέσως μ’ ένα ξερό ναι ή όχι θα χαρακτηριζόμουν αβασάνιστα αφελής, ανίδεος και με όλα εκείνα τα κοσμητικά χαρακτηριστικά, που με ευκολία σήμερα στολίζει ο νεοέλληνας έναν συνομιλητή ή συνδαιτυμόνα του. Η σύγχρονη ιστορία σημαδεύεται από τα ίχνη πολιτικών που θέλουν να αφήσουν τη δική τους σφραγίδα στην ιστορία. Διακρίνονται σε δύο κατηγορίες. Η πλειονότητα εξ’ αυτών έχουν τη διάθεση να γίνουν καλοί λίαν και προστάτες της πόλης. Αντίθετα η μειοψηφία των πολιτικών, που βρίσκουν στο χώρο της πολιτικής το βήμα για να διαβάλλουν την ίδια τους την πόλη και τις αξίες που αυτή ιστορικά φέρει, ορμώμενοι από εσωτερικά ψυχολογικά και αντι-παραδοσιακά ορμέμφυτα, όχι μόνο δεν έχουν τη διάθεση να γίνουν άριστοι, αλλά μετατρέπονται και σε πολιορκητές και προδότες της. Δε θα αναλύσουμε, τώρα, για ποιο λόγο οι τελευταίοι θέλουν να διαβάλλουν αυτό που η πόλη είναι, και να παρουσιάσουν ένα ψεύτικο, στεγνά εκσυγχρονιστικό προσωπείο αυτής.
Τί μπορούν να κάνουν, λοιπόν, αυτοί οι πολιτικοί, που έχουν διάθεση να γίνουν άριστοι και προστάτες της πόλης; Ο γνήσιος πολιτικός, πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση συνεχούς αυτοελέγχου και μέσω αυτού θα ανακαλύπτει σκιώδεις πτυχές του εαυτού του, οδηγούμενος, έτσι, δυναμικά σε αυτογνωσία. Με τη διαδικασία αυτή, θα αποκτήσει τη γνώση, ότι δεν ξέρει πολλά και όπως ο μεγάλος αρχαίος δάσκαλος Σωκράτης και ο μεγάλος θεολόγος και άγιος της Εκκλησίας Γρηγόριος Ναζιανζηνός θα γίνουν ταπεινοί και σεμνοί. Δεν θα θεωρούν το αξίωμα και την εξουσία προσωπικά επιτεύγματα, αλλά δώρα του ίδιου του λαού. Έτσι θα μπορούν να τον υπηρετούν ταπεινά, να προτείνουν λύσεις αποφασιστικά, να υπόσχονται αυτά που πραγματικά μπορούν να εξασφαλίσουν και να μετρούν τα λόγια, που στο λαό εκστομίζουν. Ο λόγος τους και η πράξη τους θα συμπορεύονται απόλυτα. Μ’ αυτή τη συνέπεια ο λαός θα τους κατατάξει στους ευεργέτες του και η ιστορία θα ετοιμάσει μία θέση και γι’ αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου