Η σύγχρονη κοινωνία διέρχεται βαθύτατη κρίση. Η κρίση, αυτή, είναι στο πυρήνα της πνευματική. Κάποιος μπορεί να ρωτήσει, γιατί είναι πνευματική;;Για να δώσουμε απάντηση σε αυτή την ερώτηση, ας ξεκινήσουμε με μία διαπίστωση. Ο σύγχρονος άνθρωπος γίνεται δέκτης εκατομμυρίων πληροφοριών και, αδιάφορων για τον ίδιο, γεγονότων. Του παρουσιάζουν τυποποιημένα ειδήσεις, από τις πιο σοβαρές μέχρι και τις πιο ανούσιες. Το πρόβλημα παρουσιάζεται ως δεδομένο κακό και η ουσία περιβάλλεται με αερολογία. Εκεί ξεκινα το πρώτο κακό. Ο άνθρωπος χάνει την ουσία των γεγονότων.
Καθώς, λοιπόν, δέχεται πλειάδες τέτοιων πληροφοριών ο άνθρωπος αρχίζει να μην εστιάζει στην ουσία και να περιπλέκει αυτό που το γεγονός είναι, με μία λαθεμένη εικασία. Καταλήγει, έτσι, στο δεύτερο κακό, που είναι η λαθεμένη αντίληψη του γύρω κόσμου.
Η λαθεμένη αντίληψη του κόσμου οδηγεί τον άνθρωπο, με τη σειρά της, σε αντιδικία με αυτόν, είτε λέγεται συνάνθρωπος, είτε φυσικό περιβάλλον. Έτσι βλέπουμε τον άνθρωπο να πολεμά, για να έχει περισσότερα αγαθά. Βιάζει το περιβάλλον και το απορρυθμίζει για μεγαλύτερη και ταχύτερη ανάπτυξη των τεχνολογιών και συνεπώς των ανέσεων του. Ο σύγχρονος άνθρωπος βιάζει το κόσμο γύρω του για να έχει ευμάρεια και να ζει με ευ-δαιμονία στο παρόν, παραγνωρίζοντας ότι, από μόνος του, καταστρέφει το μέλλον του.
Δημιουργείται, τώρα, η δικαιολογημένη απορία:"Για να βάλλονται οι άνθρωποι από ανούσια πληροφορία, πρέπει αυτή από κάπου να παράγεται και να παρουσιάζεται. Ποιοι είναι αυτοί οι κάποιοι, που προωθούν την μη-ουσία στον κόσμο; Είναι όλοι εκείνοι, όλοι εμείς, οι οποίοι νοσούμε πνευματικά, έχουμε σκοτεινό νου και "λερωμένη" ψυχή, που προσπαθούμε να παράξουμε κάτι και παράγουμε το τίποτα. Όλοι εκείνοι οι οποίοι αναπαράγουν τη μη-ουσία και την κάνουν ιδέα και ιδεολογία. Όλοι αυτοί, που ως άλλοι προδότες, αρνούνται να γίνουν φίλοι του Θεού και επιλέγουν να γίνουν υπόδουλοι του ψυχολογικού εαυτού τους. Αυτή η πνευματική κρίση δημιουργεί και την κοινωνική, μιας και ο άνθρωπος είναι φυσικό πρόσωπο της κοινωνίας, καθώς και την οικονομική, μιας και ο άνθρωπος κάνει και οικονομικές συναλλαγές.
Αυτοί, λοιπόν, που παράγουν την μη-ουσία, αλλά και αυτοί, που τη δέχονται ως αλήθεια είναι πνευματικά άρρωστοι. Δεν έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν τί είναι αλήθεια και τί ψέμα, τί έχει αξία για και τί είναι ευτελές, ποιά είναι η πραγματική ελευθερία και ποιά η εικονική, τί οδηγεί τον άνθρωπο σε γνώση του βαθύτερου εαυτού του και τί τον αποτρέπει από αυτήν.
Ο ακάθαρτος εσωτερικός άνθρωπος, λοιπόν, δεν έχει αντίληψη για το γεγονός της ζωής. Δεν μπορεί να εκτιμήσει το μεγαλείο της φύσης. Δεν μπορεί να νιώσει τη θέση του μέσα στον κόσμο και την στενή σχέση του με το Θεό.Ο Χριστός με την Ανάσταση του νίκησε το θάνατο. Έδωσε αιώνια ζωή στο πτωτικό, φθαρτό μας σώμα και το έκανε καινούριο. Μας έδωσε και μας δίνει την ευκαιρία να ζήσουμε αιώνια. Η επιλογή ανήκει στον καθένα μας. Είτε να πιστέψουμε στο γεγονός της Ανάστασης και να ξεκινήσουμε πνευματική θεραπεία, είτε όχι και να παραμείνουμε εγκλωβισμενοι στον ψυχολογικά άρρωστο εαυτό μας.
Η εδώ ζωή μας είναι δώρο. Είναι μία και μοναδική!
Ας μην την καταναλώσουμε με μη-ουσία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου