Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Χαρά και ζωή


Ο άνθρωπος σε κάθε περίσταση της ζωής του, σε κάθε δυσκολία, που του παρουσιάζεται έχει το μεγάλο όπλο της επιλογής.

Είναι επιλογή του ανθρώπου να βιώνει τη ζωή του με χαρά ή με θλίψη, να την αντιμετωπίζει με αισιοδοξία ή απαισιοδοξία.
Ας σκεφτούμε τι είναι αυτό που μας κάνει στη καθημερινή μας ζωή να μη σηκώνουμε τα μάτια μας στον ουρανό και να θαυμάζουμε την απεραντοσύνη, να μην απολαμβάνουμε έναν περίπατο μαζί μ'εναν συνάνθρωπο, να μην ευχαριστιόμαστε τη δροσιά του νερού;
Θεωρούμε τη ζωή μας ένα κοινό δεδομένο. Δεν της δίνουμε την πρέπουσα σημασία, δεν τη θεωρούμε δώρο, αλλά κεκτημένο.
Μπορούμε, λοιπόν, να επιλέξουμε να είμαστε χαρούμενοι, όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζουμε. Αρκεί να σκεφτούμε, ότι είμαστε άνθρωποι με σώμα και ψυχή, πλάσματα που είναι τα τελειότερα στη φύση, πρόσωπα που μπορούν να λένε στον άλλον "σ'αγαπω από καρδιάς."
Η λύπη στον άνθρωπο είναι αποτέλεσμα ψυχολογικών καταστάσεων, που στη γέννηση τους προέρχονται από την αμαρτία...
Ο άνθρωπος που είναι εσωτερικά ελεύθερος και έχει ξεφύγει από τα στενά δεσμά της αμαρτίας, δεν μπορεί παρά να είναι χαρούμενος.
Η χαρά είναι συναίσθημα πηγαίο και ζωογόνο.
Ας γίνουμε εξ επιλογής άνθρωποι της χαράς!

1 σχόλιο:

Έλενα είπε...

Καλησπέρα! Πόσο θα συμφωνήσω μαζί σου...

Πάντοτε υπάρχει η δυνατότητα να νιώσουμε τη χαρά της ζωής, αρκεί να αφήσουμε να περάσει μέσα μας και να μας αγγίξει η μεγαλειότητα της πλάσης, η Ομορφιά της απλότητας...αλλά είμαστε θωρακισμένοι και κατ' επέκτασην ανελεύθεροι, άρα δυστυχισμένοι.

Όσο για την αμαρτία...πρέπει να παλεύουμε τα Πάθη μας, ακόμη κι αν χρειαστεί να ματώσουμε...η ζωή είναι αγώνας...θα 'χεις διαπιστώσει προφανώς, πως κάθε βηματάκι σ' αυτό το δύσκολο αγώνα αμέσως μας γεμίζει με μια ανεξήγητη χαρά, που δεν είναι άλλη απ' τη θεία χάρη! Κι είμαστε μικροί...πολύ μικροί ακόμα...

Καλό σου βράδυ!